خبر نشست تخصصی
بررسی سازوکار توسعه همکاری‌های فناورانه بین صنایع و شرکت‌های دانش‌بنیان
سومین نشست از مجموعه نشست‌های تخصصی چهاردهمین کنفرانس ملی و دهمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت فناوری و نوآوری با عنوان «بررسی سازوکار توسعه همکاری‌های فناورانه بین صنایع و شرکت‌های دانش‌بنیان» و با حضور مهندس خراط، دکتر منجم‌زاده، مهندس صفر نواده، دکتر باباخان و با مدیریت دکتر نیلفروشان برگزار شد.
در ابتدا، دکتر نیلفروشان، پس از اشاره به تأکید مبانی نظری بر اهمیت همکاری شرکت‌های بزرگ و کوچک به منظور تجمیع منابع مالی و مزیت دسترسی به بازار بزرگ‌ها با چابکی و نوآوری کوچک‌ها، از عدم وجود نشاط کافی شرکت‌های بزرگ جهت تعامل با شرکت‌های فناور یاد کرد. وی به عنوان اولین سوال، مناسب بودن بحث پیرامون این موضوع در زمان حاضر و میزان تمایل بزرگ‌ها جهت همکاری با کوچک‌ها را مورد پرسش قرار داد.
صاحبنظران حاضر در نشست، بحث در خصوص این موضوع را در شرایط فعلی کشور که تحریم‌ها امکان ارتباطات بین‌المللی فناورانه را محدود کرده ضروری دانستند و در ادامه جلسه به گفتگو پیرامون چالش‌ها و موانع شکل‌گیری همکاری در طرف عرضه، طرف تقاضا، بروکر و شرایط زیرساختی پرداخته شد.
در این راستا، مهندس خراط چالش‌هایی نظیر مدیریت ریسک و تضمین تعهدات شرکت‌های فناور و معضل فعالیت‌های جزیره‌ای در حوزه فناوری را مطرح کرد و بر لزوم شکل‌گیری نهادهای واسط خصوصی توانمند تأکید کرد. دکتر منجم‌زاده به اهمیت زیرساخت‌های ارتباطی نظیر بیمه، استاندارد، قوانین مرتبط نظیر قانون مناقصه و ابزارهای مالی در دسترس بروکرها اشاره نمود و چالش‌هایی که در این خصوص وجود دارند را بسیار تأثیرگذار دانست.
دکتر نیلفروشان، درصد بسیار بالای مدیریت دولتی در کشور، دوره‌های کوتاه مدیریتی و در نتیجه محافظه‌کاری مدیران را به عنوان عاملی که مانع شکل‌گیری گسترده همکاری بنگاه‌های بزرگ و بنگاه‌های فناور است مطرح کرد. مهندس نواده نیز ضمن تأیید نظر دکتر نیلفروشان، چالش عدم آشنایی شماری از شرکت‌های دانش‌بنیان با فضای صنعتی را نیز به موانع مورد بحث افزود.
دکتر باباخان ضمن اشاره به عدم آگاهی مدیران از پتانسیل‌های شرکت‌های دانش‌بنیان و فقدان مکانیزم پیگیری مسئله در بنگاه‌های بزرگ و ضعف شرکت‌های دانش‌بنیان در تهیه طرح کسب‌وکار و معرفی دقیق و صحیح خود، چالش اصلی را در عدم وجود بروکرهای صبور خلاصه کرد. وی در پاسخ به پرسش دکتر نیلفروشان در خصوص نقش نهادهای میانجی مالی در تسهیل شکل‌گیری ارتباط، از ابزارهایی نظیر ضمانت‌های حسن انجام کار جهت پذیرش درصدی از ریسک توسط صندوق‌های پژوهش و فناوری نام برد اما بنیه مالی پایین صندوق‌ها را مانعی بر سر راه کاربست گسترده این ابزار دانست.
در نهایت دکتر نیلفروشان با اشاره به موضوع اعتماد به عنوان جوهر شکل‌گیری ارتباط، راهکارهایی جهت افزایش اعتماد در همکاری‌ها را مورد پرسش قرار داد و دکتر باباخان در پاسخ به این پرسش به نقش تأثیرگذار نهادهای مالی نظیر VC در ایجاد اعتبار و اعتماد برای شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور تأکید کرد.
